Podwójne zwycięstwo Alfy Romeo podczas konkursu elegancji w Villa d’Este

Alfa Romeo odniosła niekwestionowany sukces podczas zakończonego w miniony weekend, słynnego konkursu elegancji w Villa d’Este nad jeziorem Como. Model Alfa Romeo 6C 1750 GS został nagrodzony przez jury tytułem „Concorso d’Eleganza Best of Show”, a publiczność nagrodziła go „Coppa d’Oro” – złotym pucharem przyznawanym przez widzów w drodze głosowania.

Wystawiany we Włoszech historyczny model to bardzo rzadki okaz. Coupe zaprojektowane przez specjalistów pracujących dla Figioniego i zaprezentowane po raz pierwszy w Paryżu w 1933 r. zdobyło kilka głównych nagród w różnych konkursach elegancji. Lżejsza wersja tego samochodu zajęła pierwsze miejsce w swojej kategorii podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans w 1935 r.

W latach 1929 – 1933 Alfa Romeo produkowała serię pojazdów sportowych przeznaczonych zarówno do poruszania się po drogach, jak i do udziału w zmaganiach sportowych – wyróżniał się wśród nich zwłaszcza model 1750 6C, gdzie „6C” oznaczało 6 rzędowych cylindrów, a „1750” odnosiło się do pojemności silnika (w rzeczywistości miał on pojemność 1752 centymetrów sześciennych).Projektantem 1750 6C był Vittorio Jano, a pojazd zadebiutował w Rzymie w 1929 roku, by przez cztery kolejne lata przechodzić kolejne udoskonalenia w ramach następnych generacji.

Wróćmy jednak do współczesności – drugim modelem Alfa Romeo uhonorowanym podczas Concorso d’Eleganza Villa d’Este został koncept 4C wyróżniony w kategorii „nagroda za design pojazdów koncepcyjnych i prototypów”. Zwycięzcę tym razem wyłaniała tylko konkursowa publiczność. Owoc prac nad Alfa Romeo 8C Competitione i 8C Spider (z którym dzieli napęd na tylną oś) – Alfa Romeo 4C to esencja sportowego ducha i wartości włoskiej marki. Składają się na to świetne osiągi, włoski styl i techniczna doskonałość gwarantujące przyjemność z jazdy i całkowite bezpieczeństwo. Koncept oparto o klasyczną formułę dwuosobowego coupe z napędem na tylne koła i umieszczonym centralnie silnikiem. Pojazd ma ok. 4 m długości, a jego osie rozstawiono w odległości nieco mniejszej niż 2,4 m.