Toyota GT86 i Shelby Toyota 2000 GT — znajdź różnice

W niedzielę zakończył się Goodwood Festival of Speed, święto motoryzacji w Wielkiej Brytanii. Wśród atrakcji przygotowanych przez Toyotę znalazło się 6 specjalnie opracowanych egzemplarzy Toyoty GT86, które wyglądem nawiązują do klasycznych sportowych modeli, takich jak Shelby 2000 GT, Castrol Celica GT-Four i Celica IMSA GTU. Biało-niebieskie GT86 to hołd Toyoty złożony Carrollowi Shelby, zwycięzcy w Le Mans i mistrzowi sportowego tuningu, który stoi za sukcesem Toyoty 2000 GT w amerykańskim motorsporcie. Zobacz galerię, by porównać oba samochody.

Toyota produkuje samochody sportowe od 50 lat. Modelem, który ugruntował pozycję firmy w sportowej czołówce, był 2000 GT. Ten piękny samochód został zaprezentowany po raz pierwszy na Tokyo Motor Show w 1965 roku. Coupe z silnikiem 2.0 R6 zajęło 3. miejsce w Grand Prix Japonii w 1966 roku i ustanowiło trzy długodystansowe rekordy świata, m.in. największą średnią prędkość na odcinku 16 tys. km — 207 km/h. Samochód zapisał się także w historii filmu, kiedy wystąpił w roli samochodu Jamesa Bonda w produkcji „Żyje się tylko dwa razy”.

Shelby 2000 GT

Zachęcona sukcesami na rodzimym gruncie, Toyota postanowiła spróbować swoich sił na najważniejszym, amerykańskim rynku. 2000 GT miał wystartować w klasie aut produkcyjnych w serii SCCA (Sport Car Association of America). Przygotowaniem do zawodów trzech 2000 GT zajął się Carroll Shelby, legenda sportowego tuningu, odpowiedzialny za sukces AC Cobry i Forda Mustanga. Dwie Toyoty zostały przygotowane do udziału w wyścigach, zaś trzecia miała służyć do tuningowych eksperymentów.

Carroll Shelby skoncentrował się na oponach, zawieszeniu i cylindrach. Trochę pracy wymagało także wysmukłe nadwozie, choć zostało już ogołocone z wszelkich izolacji i wytłumień dla zmniejszenia masy. Goodyear opracował specjalne opony o niskim profilu, co razem ze zmianami w zawieszeniu zaowocowało zmniejszeniem wysokości samochodu o 6 cm. Niższy środek ciężkości poprawił prowadzenie, a szersze opony dały lepszą przyczepność. Samochód lepiej trzymał się drogi także dzięki ulepszonym stabilizatorom poprzecznym oraz sprężynom śrubowym i amortyzatorom marki Koni.

Dwulitrowy silnik R6 zachował żelazny blok, który rozwiercono, by założyć większe tłoki dopasowane do nowych aluminiowych głowic. Te modyfikacje zwiększyły moc na wyjściu do 200 KM.

Mimo że obie Toyoty Shelby’ego miały mniejszą moc niż ich główny rywal, Porsche 911, kierowcy Scooter Patrick i Dave Jordan odnieśli za ich kierownicą wiele zwycięstw w sezonie 1968. Co prawda Porsche w końcu zdobyło tytuł mistrza, ale Patrick zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a Jordan trzecie.

GT86 Shelby

Toyota powierzyła firmie Motor Mode odwzorowanie kilku charakterystycznych elementów wyglądu samochodu z 68 roku przy pomocy oklein na karoserię, stylizowanych kół i obniżonego zawieszenia. Dzięki tym modyfikacjom GT86 wygląda jeszcze agresywniej. Poza tym jest to standardowe GT86 w topowej wersji wyposażenia. Dwulitrowy wolnossący silnik o mocy 200 KM rozpędza auto do setki w 6 sekund.