...zatytułowany "Nadzieje mobilności: projekt BMW H2R", dzieło ostatnich trzech lat. W Monachium swą premierę święcić będzie ostateczna wersja 16. BMW Art. Car, którego zewnętrzną konstrukcję karoserii Eliasson zastąpił delikatną powłoką lodową. Zaprojektowany przez Eliassona pojazd BMW H2R to samochód wyścigowy napędzany wodorem, który został skonstruowany z myślą o rozwijaniu rekordowych prędkości i zapewnieniu w przyszłości zrównoważonej mobilności.
Olafur Eliasson, którego prace są obecnie prezentowane w ramach obszernej wystawy przeglądowej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej i galerii P.S.1 w Nowym Jorku, ocenia debatę związaną z napędzanym wodorem samochodem wyścigowym w kontekście swoich pomysłów artystycznych: "Poprzez połączenie sztuki, designu oraz spraw społecznych i środowiskowych mam nadzieję przyczynić się do zmiany sposobu myślenia – odczuwania – postrzegania pojazdów i odbierania ich w relacji do czasu i przestrzeni, w których żyjemy. Mówiąc ogólnie, nie wierzę, aby rzeczy istniały w pojedynkę. Są one zawsze częścią skomplikowanego układu relacji fizycznych i mentalnych; zmieniają się odpowiednio do kontekstu i zależą od wartości i oczekiwań użytkownika. Obejmują względność i upływ czasu."
Olafur Eliasson usunął zewnętrzne poszycie prototypu H2R, zastępując ją skomplikowanym pokryciem składającym się z dwóch nałożonych na siebie metalowych sieci pokrywających karoserię pojazdu. Konstrukcja ta pokryta jest delikatnymi warstwami lodu. Tym sposobem Eliasson przekształca przedmiot zaawansowanej technologii motoryzacyjnej i industrialnej stylistyki w dzieło sztuki, które w wyrafinowany i poetycki sposób odzwierciedla mobilność, czasowość, energie odnawialne i związek pomiędzy produkcją pojazdów a globalnym ociepleniem.
"Jak nadać namacalne wymiary temu, że nasze zaangażowanie w świecie ma konsekwencje globalne? W jaki sposób my jako konsumenci i twórcy rzeczywistości zmieniamy bieg transportu? Poruszanie się? W jaki sposób podkreślić pojazd jako przedmiot?" Jako dzieło sztuki umiejscowione w czasie transformacja pojazdu H2R wykonana przez Olafura Eliassona jest stylistyczną prowokacją otwierającą debatę na temat ogromnego znaczenia sztuki i projektowania we współczesnym środowisku społecznym. "Tradycyjna stylistyka określiła pojazd jako przedmiot pożądania, rodzaj fetyszu, a także jako produkt, pozbawiając go związku z otoczeniem i czasem. Stylistyka pojazdów skupia się głównie na najbardziej dochodowym sposobie ułatwienia i pośredniczenia w ruchu fizycznym. Musimy temu zapobiec. Myślę, że należy ponownie wprowadzić czas jako głównego producenta naszych doświadczeń. Rzeczywistość stanie się wówczas rzeczywistością czasową. To wprowadzenie da nam możliwość postrzegania pojazdu i konsekwencji jazdy w relacji do naszego ciała."
W celu utworzenia i konserwacji powłoki lodowej pojazd przechowywany jest w zamrażarce. W ciągu kilku dni Eliasson spryskiwał eksponowaną ramę pojazdu około 2000 litrami wody w celu stopniowego utworzenia warstw lodu. Rzeźba pozostająca w ciągłej interakcji z temperaturą otaczającego ją pomieszczenia ma ok. 1,5 m wysokości, 5,25 m długości i 2,5 m szerokości. Światło monochromatyczne umieszczone wewnątrz rzeźby przyciąga wzrok do przestrzeni z lodowym krajobrazem znajdującym się w ciągłym procesie topnienia i zamarzania.
W rzeźbach i wyjątkowych instalacjach atmosferycznych Eliassona widać nie tylko warunki, w jakich powstawały, czy znaczenie ich energii, ale również piękno zjawisk naturalnych. Dopiero docierając do zmysłów widza, elementy te zaczynają się uzupełniać.
