...jak przystało na mistrza, rewelacyjnie!
Projekt Hamiltona łączy najtrudniejsze zakręty, szykany i proste z ulubionych torów kierowcy. Dzięki temu na jednym okrążeniu znajdują się miejsca, gdzie poziom adrenaliny oraz wymagania wobec bolidu, silnika i środków smarnych są bardzo wysokie.
Tor charakteryzuje się przeciwnym do ruchu wskazówek zegara kierunkiem jazdy. Jest doskonałym testem umiejętności kierowcy, technologii oraz wytrzymałości bolidu. Hamilton przy projektowaniu wykorzystał zakręty z m.in. Monaco, Interlagos, Silverstone i Spa-Francorchamps. W ten sposób powstał super tor Mobil 1.
„Chciałem stworzyć tor wymagający, na którym jazda daje dużo przyjemności. Mój tor miałby być ostatecznym testem dla kierowcy, niezależnie od samochodu” – wyjaśnia Lewis Hamilton. Okrążenie zaczyna się od prostej startowej. Kiedy Hamilton czeka na zielone światło, jego serce uderza 170 razy na minutę. Nagle światła się zmieniają. Hamilton puszcza sprzęgło i uwalnia na tylne koła bolidu Vodafone McLaren Mercedes MP4-23 moc 770KM. Brytyjczyk z coraz większą prędkością zbliża się do pierwszego zakrętu…
1. Turn 8, Istanbul Speed Park (5 bieg, 260 km/h, 5g) Okrążenie rozpoczyna się bardzo szybkim, czterowierzchołkowym zakrętem. Podczas 6 sekund przejazdu, na ciało Hamiltona działają przeciążenia do 5g. Warto pamiętać, że Turn 8 to najdłuższy i najbardziej oddziałujący na ciało kierowcy zakręt w kalendarzu Grand Prix. Przedłużające się przeciążenia boczne obejmują ponad 300 ruchomych części silnika oraz mięśnie szyjne Hamiltona. „Ten zakręt trzeba zaatakować. Nierówność na pierwszym wierzchołku destabilizuje bolid, dlatego trzeba być bardzo ostrożnym. W przeciwnym razie możemy mieć kłopoty z nadsterownością” – tłumaczy Hamilton.
2. Estoril, Magny Cours (5 bieg, 200 km/h, 3.5g) Estoril to prawy, dwuwierzchołkowy zakręt, który kierowca pokonuje na 5 biegu, nie widząc wyjścia na prostą. Tor jest pofałdowany przez 180 stopni, a kierowca czuje się jak w kolejce górskiej. „Dzięki dużej prędkości, bolid ma na tym zakręcie dużą siłę docisku, co z kolei daje poczucie dobrego osadzenia na torze. Najważniejsze jest dobre wyjście z zakrętu, szczególnie, że przed nami jest długa prosta” – mówi Hamilton.
3. 130R, Suzuka (6 bieg, 295 km/h, 4g) Lewis Hamilton na swoje pierwsze Grand Prix na torze Suzuka będzie musiał poczekać do 2009 roku. Jednak sława tego toru zadecydowała, że Hamilton w swoim projekcie wykorzystał aż dwa zakręty z trasy byłego Grand Prix Japonii. 130R nazwę zawdzięcza swojemu 130 metrowemu promieniowi. Bolid przejeżdża zakręt na wysokim biegu przy obrotach dochodzących do 19 000rpm. Lewis płynnie wchodzi w zakręt i pozwala swojej maszynie przejechać szeroko nad krawężnikiem przy wyjściu z zakrętu, tracąc jak najmniej z prędkości.
4. Eau Rouge, Spa-Francorchamps (7 bieg, 295 km/h, 3.5g) Bolid wjeżdża na Eau Rouge na pełnym gazie. Zakręt jest kombinacją trzech skrętów (lewo-prawo-lewo) i demonstruje walkę Hamiltona z przeciążeniami. „Jest to jeden z najlepszych zakrętów w kalendarzu” – mówi Lewis. „Nie jest trudny, ale jesteś podekscytowany. Wjeżdżając na wzniesienie, przez moment z kokpitu widać tylko niebo” – dodaje. Bolid traci prędkość na wzniesieniu, ale przejazd tego odcinka z prędkością około 300km/h trwa jedynie sekundę.
5. Tabac, Monaco (4 bieg, 172 km/h, 2.5g) Po dłuższym okresie jazdy na pełnym gazie, Hamilton musi teraz uważać podczas hamowania w śliskiej części toru. Tabac jest najwolniejszym zakrętem na okrążeniu, w trakcie którego olej Mobil 1 porusza się w silniku szybciej od bolidu MP4-23. „Podczas Grand Prix Monaco mamy największą siłę docisku, więc bolid jest dobrze osadzony na torze. Jednak bliskość barier nie pozwala nam na błędy. Trzeba być bardzo dokładnym” – mówi Hamilton. Śliskie białe linie na wyjściu z zakrętu mogą spowodować nadsterowność podczas zwiększania prędkości. Dlatego ten odcinek toru Mobil 1 jest kolejnym testem umiejętności kierowcy.
6. Turn 1, Suzuka (5 bieg, 255 km/h, 3.5g) Bolid przed tym zakrętem mocno przyspiesza na zjeździe z wzniesienia. Hamilton wchodzi w prawy, dwuwierzchołkowy Turn 1 na 7 biegu, a następnie jeszcze przed pierwszym wierzchołkiem redukuje trzy biegi. Bez zmiany blokady skrętu kierownicy, Hamilton wjeżdża na drugi wierzchołek zakrętu, gdzie zwiększa moc i przyspiesza wzdłuż krawężnika toru.
7. Pouhon, Spa-Francorchamps (6 bieg, 260 km/h, 4.5g) Pouhon jest już drugim zakrętem z belgijskiego Spa-Francorchamps w projekcie super toru Mobil 1. Dwuwierzchołkowy, lewy zakręt poprzedza zjazd. Hamilton dojeżdża do zakrętu, nie używając hamulców. Redukuje jeden bieg i szybko zwiększa moc. „Pouhon musisz pokonać z możliwie dużą prędkością. Zwiększasz moc, co wymaga odwagi, i uważasz, aby nie dotknąć krawężników”.
8. Casino Square, Monaco (3 bieg, 130 km/h, 2.5g) Na Casino Square kierowców czeka wyboisty zakręt o ograniczonej widoczności. Hamilton zwalnia do około 160km/h i zajmuje pozycję na środku toru. „Lubię tutaj jeździć, ponieważ jeden zakręt jest jednocześnie wejściem w kolejny. Nie ma czasu na odpoczynek” – mówi Hamilton, który zwiększa moc, kiedy tylko dojedzie do krawężnika przy wierzchołku zakrętu. Brytyjczyk musi uważać na dwie nierówności przy wyjściu, które mogą powodować buksowanie kół i gorszą transmisję mocy.
9. Mergulho, Interlagos (4 bieg, 175 km/h, 3g) To tutaj na ostatnim okrążeniu Brazylijskiego Grand Prix w 2008 roku, Hamilton wyprzedził Timo Glocka i zajął w wyścigu piąte miejsce, które dało mu tytuł Mistrza Świata Kierowców Formuły 1. Jednak nie z tego powodu zakręt Mergulho znalazł się w projekcie toru Mobil 1. „To bardzo wyboisty, lewy zakręt na zjeździe. Można osiągnąć na nim prędkość większą od spodziewanej, ponieważ kompresja w połowie zakrętu pomaga w skrętach. Będąc na granicy swoich możliwości, chcesz aby wszystko się udało, dlatego potrzebujesz doskonałej kontroli nad maszyną” – tłumaczy Lewis Hamilton. Ważne jest czyste wyjście z Mergulho, ponieważ prędkość bolidu utrzyma się aż do Copse, ostatniego zakrętu na torze.
10. Copse, Silverstone (7 bieg, 290 km/h, 4.5g) Copse, jeden z najszybszych zakrętów w cyklu Grand Prix wymaga od Lewisa Hamiltona podzielnej uwagi. Hamilton dojeżdża do Copse na 7 biegu i dosłownie przerzuca bolid pod barierę na wierzchołku zakrętu. W tym miejscu bariera oddziela tor od pitlane, co powoduje, że kierowca ma ograniczoną widoczność na pokonywanym z prędkością 270 km/h zakręcie. ”Nie możesz dotknąć hamulców” – tłumaczy Hamilton. „Musisz wejść w zakręt i mieć nadzieję, że uda ci się go przejechać” – dodaje. Kierunek wiatru wpływa tutaj na osiągi. Wiatr z przodu daje większą siłę docisku, niż wiatr od ogona bolidu. „Jeżeli warunki są dobre, można przejechać Copse na pełnym gazie, ale jest to przerażające”.
Hamilton wjeżdża bolidem na płaski krawężnik przy wyjściu z zakrętu i przejeżdża w kierunku linii startu i mety, aby rozpocząć drugie okrążenie.
