Wszystko zmieniło się w 1991 r. wraz z pojawieniem się modelu Opel Frontera, który jako „pojazd rekreacyjny” z napędem na wszystkie koła (AWD) połączył to, co najlepsze z obu segmentów – i odniósł ogromny sukces. Dokładnie 30 lat temu, w 1992 r., niemiecki producent poszedł o krok dalej i zaprezentował model Monterey – pojazd rekreacyjny pozycjonowany na samym szczycie segmentu samochodów terenowych. Monterey łączył stylowe nadwozie z terenową dzielnością, oferując wysoki poziom komfortu i przestronne wnętrze.
Ta koncepcja spotyka się z uznaniem klientów także dzisiaj. Rolę flagowego SUV‑a w ofercie marki przejęła najnowsza edycja Opla Grandlanda, wyróżniająca się śmiałym i przejrzystym wzornictwem, przodem z motywem Opel Vizor oraz zaawansowanymi technologiami, takimi jak adaptacyjne reflektory pikselowe Intelli-Lux LED®, oraz oczywiście zelektryfikowanym hybrydowym zespołem napędowym typu plug-in i opcjonalnym napędem na wszystkie koła. Fundamenty pod sukces dzisiejszych SUV‑ów i crossoverów – modeli Grandland, Opel Mokka i Opel Crossland – zbudowano już 30 lat temu. Były nimi wspomniane modele Frontera i Monterey.
Opel Monterey: nowy zawodnik w wyższym segmencie rynku samochodów terenowych
Wprowadzając model Monterey w 1992 r., Opel poszerzył ofertę atrakcyjnych terenówek o przedstawiciela wyższego segmentu rynku. Monterey, będący efektem współpracy Opla z siostrzaną wówczas marką Isuzu, został zaprojektowany z myślą o rynku europejskim, na którym panowało duże zapotrzebowanie na pojazdy łączące dzielność terenową z komfortem samochodu osobowego. Nowa propozycja, czyli maksymalna funkcjonalność w zestawieniu z surową estetyką, okazała się strzałem w dziesiątkę. Koło zapasowe montowane na tylnej klapie wyraźnie sygnalizowało terenowy charakter.
Monterey był dostępny w dwóch wersjach nadwoziowych, z trzema poziomami wyposażenia. Czteromiejscowy Monterey RS miał krótszy rozstaw osi i troje drzwi. Monterey i Monterey LTD miały dłuższy rozstaw osi oraz pięcio- lub siedmiomiejscowy przedział pasażerski. Wysoka pozycja fotela zapewniała kierowcy bardzo dobrą widoczność we wszystkich kierunkach, a pasażerom nie brakowało miejsca ani na poziomie głowy ani na nogi. Komfort podnosiły podłokietniki dla kierowcy i pasażera z przodu. Monterey był także wyjątkowo praktyczny. Po złożeniu tylnych siedzeń pojemność bagażnika rosła do 2548 litrów. SUV Opla mógł także holować przyczepę o masie do 2600 kilogramów.
Podwozie na każdą nawierzchnię: komfortowe na szosie, solidne w terenie
Monterey został zaprojektowany do codziennej jazdy, ale bez trudu radził sobie także poza asfaltem. W niezależnym przednim zawieszeniu zastosowano podwójne wahacze, zaś z tyłu Monterey miał sztywną oś z wahaczami wzdłużnymi, drążkiem Panharda oraz progresywnymi sprężynami śrubowymi.
Solidna konstrukcja odpowiednich podzespołów umożliwiała wykorzystanie pojazdu w terenie. Skok sprężyn wynoszący 205 mm z przodu i 230 mm z tyłu pozwalał z łatwością pokonywać rowy i koleiny, nawet na stromych zboczach. Dzięki reduktorowi samochód radził sobie z podjazdem o nachyleniu do 76 procent. Kolejne parametry pozwalające opuszczać utwardzone szlaki to głębokość brodzenia 600 mm i kąt rampowy do 45 stopni, a także kąty natarcia i zejścia odpowiednio 40 i 31 stopni. Każdy Monterey był standardowo wyposażony w piasty z wolnym kołem z przodu.
Źródłem odpowiednich osiągów były dwa silniki do wyboru: czterocylindrowy diesel o pojemności 3,1 litra lub benzynowa jednostka V6 o pojemności 3,2 litra. Rozwijający moc 130 kW (177 KM) silnik V6 charakteryzował się szczególnie wysoką kulturą pracy godną limuzyny. Monterey z takim silnikiem przyspieszał od 0 do 100 km/h w 11,5 sekundy i rozwijał prędkość maksymalną 170 km/h.
Najnowocześniejsze rozwiązania: załączanie napędu na wszystkie koła bez zatrzymywania i nowe zespoły napędowe
Jednym z najważniejszych ulepszeń wprowadzonych od roku modelowego 1996 była standardowa i sterowana elektronicznie funkcja załączania napędu na wszystkie koła bez zatrzymywania pojazdu. Za naciśnięciem przycisku kierowca mógł włączyć napęd AWD przy prędkości do 100 km/h. System zwiększał bezpieczeństwo i komfort użytkowania pojazdu. Kierowca Opla Monterey mógł skorzystać z napędu na wszystkie koła nie tylko w terenie, ale także w razie niespodziewanego natrafienia na śliską nawierzchnię.
Nowa edycja flagowej terenówki Opla zadebiutowała w 1998 r. na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie. Wśród licznych modernizacji uwagę zwracały nowo zaprojektowany przód oraz liczne ulepszenia dotyczące osiągów, bezpieczeństwa i zużycia paliwa. Warto także przypomnieć dwa nowo opracowane zespoły napędowe – benzynowy silnik V6 o pojemności 3,5 litra oraz czterocylindrowego, 3‑litrowego diesla. Monterey z 1998 r. był pierwszym na świecie samochodem terenowym, w którym technologię czterozaworową w silniku wysokoprężnym połączono z bezpośrednim wtryskiem paliwa common rail. W porównaniu z poprzednikiem nowy diesel oferował znacznie więcej mocy (+40%) i momentu obrotowego (+28%) przy niższym zużyciu paliwa. Monterey mógł też holować przyczepę o masie do 3300 kg – był to wówczas jeden z najlepszych wyników w tej klasie pojazdów.
Produkcję Opla Monterey zakończono w 1999 r., po siedmiu latach obecności modelu na rynku. Przez cały czas bestsellerem był Monterey LTD z najbogatszym wyposażeniem. Już wtedy klienci chcieli łączyć dynamiczną elegancję z wszechstronnością i innowacyjnymi technologiami. Nie jest więc zaskoczeniem, że takie połączenie i dzisiaj cieszy się dużą popularnością. Obecnie odpowiedzią na to zapotrzebowanie jest Opel Grandland – flagowy SUV marki ze zelektryfikowanym napędem i atrakcyjną stylistyką.
