Marka Renault świętuje 40-lecie Renault 5 przez cały rok, między innymi podczas następujących imprez:
- Rajd Monte Carlo zabytkowych samochodów trzy Renault 5 z grupy 2 zostały przygotowane przez zespół Renault Classic do pokonania trasy o długości 2500 km tego wielkiego, klasycznego rajdu, który odbył się na poczatku 2012 roku. Autami kierowali: Jean Ragnotti, który usiadł za kierownicą tego samego samochodu z tym samym numerem startowym, w którym zwyciężył w Rajdzie Monte Carlo w 1978 roku, oraz Manu Guigou i Alain Serpaggi.
- Salon Retromobile (Paryż) na stoisku Renault eksponowanych było 5 modeli Renault 5
- Festival of Speed w Goodwood (UK) od 29 czerwca do 1 lipca
- Festiwal Renault na torze wyścigowym Linas-Monthlery 22 i 23 września
- World Series by Renault (7 imprez)
Narodziny Renault 5
Bernard Hanon był tą osobą w firmie Renault, która dobrze rozumiała rozwój i aspiracje młodzieży tamtych czasów. Ten profesor wykładający zarządzanie na Uniwersytecie Nowojorskim dołączył do amerykańskiej filii firmy. Dzięki stałym kontaktom ze studentami rozumiał głębokie zmiany kiełkujące w społeczeństwie oraz dążenie młodych do zerwania
z konformizmem. Miał szczęście, że pracował w firmie, która stawia na innowacyjność, uważnie śledzi ewolucję społeczeństwa i wychodzi naprzeciw oczekiwaniom klientów. Już w poprzednich latach wylansowała ona dwa rewolucyjne modele: Renault 4 – w 1961 roku i Renault 16 – w roku 1965. Hanon podzielił się swoimi przemyśleniami z ówczesnym prezesem Louisem Dreyfusem, który dał się łatwo przekonać i wyraził zgodę na uruchomienie projektu oznaczonego kodem 122.
„Supercar”
W roku 1972 z okazji wprowadzenia na rynek, model Renault 5 wystąpił w roli bohatera innowacyjnej kreskówki reklamowej jako „Supercar”. Nowoczesne i oryginalne wzornictwo było prawdziwą rewolucją w tym segmencie samochodów. Auto miało zaokrąglone kształty, co podkreślały klamki wbudowane w karoserię oraz zderzaki, które po raz pierwszy zintegrowano z nadwoziem. Kolejna istotna innowacja – pierwsze modele były oferowane wyłącznie w wersji 3-drzwiowej ku rozpaczy sprzedawców, którzy nie wierzyli, że ta wersja nadwoziowa będzie kupowana przez rodziny i przewidywali niewielką sprzedaż.
W rzeczywistości dzięki dwubryłowej budowie Renault 5 oferowało dużą ilość miejsca w środku i było w stanie pomieścić 4 dorosłe osoby. Było praktyczne dzięki tylnej klapie i możliwości złożenia oparcia tylnego siedzenia. Zastosowano nadwozie typu samonośnego, a nie ramowego, jak w Renault 4. Silnik został umieszczony poprzecznie.
Mimo doskonale dopracowanej polityki cenowej Renault 5 nie miało nic wspólnego
z ówczesnymi tanimi samochodami, ale stało się natychmiast samochodem miejskim
- eleganckim i modnym. Jego wymiary idealnie pasowały do warunków miejskich: długość 3,5 m, szerokość 1,52 m. Na początku Renault 5 było oferowane w wersji L z silnikiem zapożyczonym z Renault 4 (782 cm3 i 36 KM) oraz TL, z silnikiem z Renault 8 (956 cm3
i 47 KM) i z bogatszym wyposażeniem seryjnym (podłokietniki, tylna półka, wycieraczki o dwóch zakresach prędkości).
Sukces Renault 5 wkrótce przerósł wszystkie oczekiwania, a terminy dostaw zaczęły się wydłużać. Fabryki nie nadążały z dopasowaniem produkcji do liczby zamówień.
Ponad 5,5 miliona Renault 5 sprzedanych na 5 kontynentach
Począwszy od wejścia na rynek w 1972 roku aż do zakończenia produkcji na eksport w roku 1992 wyprodukowano 5 325 890 egzemplarzy różnych wersji Renault 5. Renault 5 było produkowane we Francji, w zakładzie we Flins, w latach 1972–1986 (od roku 1984 pod nazwą Laureate). Przez 10 lat, od 1974 do 1983 roku, Renault 5 utrzymywało pozycję najlepiej sprzedającego się samochodu we Francji, z udziałami w rynku od 10 do 16%
(w zależności od roku). Największym powodzeniem cieszyła się wersja TL. W roku 1980 sprzedano jej 239 513 egzemplarzy, co stanowiło 79,75% całej produkcji Renault 5, podczas gdy sprzedaż wersji L wyniosła jedynie 27 694 sztuki.
Renault 5 sprzedawane za granicą stanowiły ponad połowę produkcji. Poza Francją były one produkowane w trzynastu krajach. W Europie główne linie produkcyjne znajdowały się w Valladolid w Hiszpanii i w Haren-Villevorde w Belgii. Na początku lat 70. ta druga fabryka zapewniała aż 12% produkcji, a 90% wyprodukowanych samochodów trafiało na eksport, z czego ponad połowa do Niemiec, a pozostała część do Włoch, Szwajcarii, Holandii i Francji.
Renault 5 i starty w zawodach - Najbardziej znaczące osiągnięcia
Po wprowadzeniu samochodu na rynek należało pokazać potencjał tego auta
- 1974: wersja LS pojawiła się na wiosnę. Od końca sezonu model Renault 5 w tej wersji zastąpił Renault 12, który kończył karierę sportową w słynnych zawodach Coupe Renault Elf. Moc silnika została zwiększona do 85 KM.
- 1975: wersja LS została zastąpiona przez prawie identyczną wersję TS, która otrzymała fotele z wbudowanymi zagłówkami.
Epoka Renault 5 Alpine
- 1976: w katalogu pojawił się słynny model Alpine. Wyposażony był w blok silnika, którego pojemność została zwiększona z 1289 cm3 do 1397 cm3, o mocy 93 KM przy 6400 obr./min. Przód samochodu miał charakterystyczny spojler. Zawieszenie było ustawione tak, aby samochód był nadsterowny, co dawało szansę kierowcom na pokazanie swoich umiejętności.
- 1977: już od początku sezonu była dostępna wersja coupe. Przez wiele lat Renault 5 Alpine miało uszczęśliwiać kierowców i widzów. Pozwoliło też na odkrycie wielu utalentowanych mistrzów kierownicy. Pięćdziesiąt egzemplarzy zostało powierzonych firmie Sinpar w celu przygotowania ich do homologacji w grupie 2. Rajd San Remo był pierwszym, do którego został zgłoszony ten samochód. Pomimo kłopotów z przednim zawieszeniem Ragnotti doszedł do 7 miejsca w klasyfikacji generalnej i do 2 w swojej kategorii. Był to doskonały wynik jak na dopiero co zaprojektowany samochód. Kilka tygodni później Frequelin wygrał Rajd Mille Pistes i Rajd Warszawski.
- 1978: maleńkie Renault Alpine prowadzone przez Jeana Ragnottiego odniosło swój pierwszy sukces w Rajdzie Monte Carlo. W warunkach kapryśnej pogody, dużych opadów śniegu samochody Renault 5, pomimo mniejszej mocy niż inne modele z grupy 4, pokazały niesamowite walory układu napędowego. Ragnotti zaprezentował swoje ekwilibrystyczne umiejętności. Rajd ukończył na drugim miejscu za Porsche kierowanym przez Nicolasa, a Guy Frequelin zajął 3 miejsce.
Renault 5 Turbo wchodzi do gry
- 1981: rok ten zaznaczył się zwycięstwem Jeana Ragnottiego w Rajdzie Monte Carlo po spektakularnej walce z zespołem Audi i modelem Quattro, z Porsche 911 prowadzonym przez Theriera oraz z Darnichem za kierownicą Lancii Stratos.
- 1982: Tour de Corse z 15 000 zakrętów stał się sceną pojedynku tytanów pomiędzy Ferrari prowadzonym przez Andrueta i Jeanem Ragnottim. Już od czwartego etapu ten ostatni uplasował się na 1. miejscu, które utrzymał do końca rajdu.
- 1985: początek sezonu został poświęcony dopracowaniu ustawień samochodu. Bardzo szybko pokazał on swoje możliwości. W Rajdzie Touraine Jean Ragnotti zajął 2 miejsce. Pierwsze wielkie zwycięstwo nowego Renault 5 Maxi Turbo prowadzonego przez Jeana Ragnottiego miało miejsce podczas Tour de Corse. Odniósł on piękne zwycięstwo w Rajdzie Francji, jak również w Kryterium Alzacji oraz Rallye du Var. W tym samym roku firma Renault Sport zdecydowała się zgłosić Renault 5 Turbo do Mistrzostw Francji Samochodów Seryjnych, które odbywały się na torach wyścigowych, i powierzyła auto Jean-Louis Bousquetowi, który ukończył te mistrzostwa na 5 miejscu.
- 1986: dwa samochody zostały oddane w ręce Jean-Louis Bousqueta i Jeana Ragnottiego. Samochód został przeprojektowany w celu poprawy parametrów aerodynamicznych oraz stabilności na odcinkach prostych. Samochód ukończył mistrzostwa na 2 miejscu.
- 1987: w tym sezonie wzięły udział trzy samochody. Do zespołu dołączył Erik Comas. Konstruktorzy zwiększyli rozstaw kół przednich w celu zapewnienia lepszej stabilności, co było słabym punktem poprzedniej wersji. Zmodyfikowany został również silnik. Miał on teraz moc 385 KM przy 7 000 obr./min. Comas był gwiazdą sezonu: wygrał 6 spośród 12 zawodów i oczywiście zdobył tytuł Mistrza. Zdobyciem tego tytułu Renault 5 Turbo zakończyło karierę sportową.
