Dodge Magnum to nazwa, która pojawiała się w różnych momentach historii amerykańskiej motoryzacji, odnosząc się do różnych typów samochodów.
Pierwszy raz zadebiutował w latach 70. XX wieku jako duży samochód sportowy z mocnymi silnikami, by powrócić w XXI wieku jako dynamiczne kombi o sportowym charakterze. W różnych okresach model ten oferował różne typy nadwozia, silników i specyfikacji, ale jedno pozostawało stałe – połączenie amerykańskiej mocy z praktycznym podejściem do motoryzacji.
Dodge Magnum to model, który dwukrotnie zapisał się w historii amerykańskiej motoryzacji, za każdym razem oferując coś wyjątkowego. Pierwsza generacja z lat 70. była symbolem luksusu i mocy w sportowym wydaniu, natomiast powrót w 2005 roku oznaczał pojawienie się mocnego kombi, które potrafiło połączyć sportowe osiągi z praktycznością.
Dodge Magnum (1978-1979) - odsłona pierwsza
Pierwsza odsłona Dodge Magnum zadebiutowała w 1978 roku jako model przeznaczony głównie na rynek amerykański. Było to sportowe coupe z napędem na tylną oś, który miał stanowić odpowiedź na samochody typu „personal luxury cars”, takie jak Chevrolet Monte Carlo czy Ford Thunderbird.
Magnum został zbudowany na platformie Chrysler B-body, co oznaczało, że dzielił swoje podwozie z innymi modelami marki Dodge i Chrysler. Charakterystyczny styl nadwozia obejmował długą maskę, masywny przód i wyraźnie zaznaczoną sylwetkę nadwozia. Jego dynamiczny wygląd podkreślała szeroka atrapa chłodnicy oraz charakterystyczne otwierane reflektory, co w latach 70. było symbolem prestiżu i nowoczesności.
W wersji tej dostępne były dwa warianty silników V8:
- 5.2 litra (318 CID) o mocy 140 KM.
- 5.9 litra (360 CID) o mocy 160 KM. Silniki te były połączone z 3-biegową automatyczną skrzynią biegów TorqueFlite, która była standardem w wielu modelach Chryslera tamtego okresu.
Chociaż samochód oferował solidną moc i amerykański styl, jego popularność była ograniczona. Rosnące ceny paliw w związku z kryzysem naftowym oraz pojawienie się bardziej efektywnych modeli europejskich i japońskich spowodowały, że popyt na duże, paliwożerne samochody sportowe spadł. Dodge Magnum produkowany był tylko przez dwa lata, co oznaczało, że jego pierwsza odsłona nie doczekała się kontynuacji.
Dodge Magnum (2005-2008) - powrót nazwy
W 2005 roku Dodge przywrócił nazwę Magnum, ale w zupełnie innej formie. Nowy Magnum nie był już sportowym coupe, ale dynamicznym kombi, które wyróżniało się na tle innych modeli na rynku dzięki swojemu agresywnemu, muskularnemu wyglądowi. Był to powrót marki Dodge do rynku pojazdów o sportowym charakterze, z naciskiem na rodzinny i praktyczny aspekt użytkowania.
Magnum został zbudowany na platformie LX, którą dzielił z modelami Chrysler 300 oraz Dodge Charger. Jego sylwetka była wyjątkowa – niska, szeroka i dynamiczna, z długą maską i agresywnie zaprojektowanym przodem. Było to połączenie amerykańskiego muscle cara z funkcjonalnością kombi, które oferowało przestronne wnętrze i sporo miejsca na bagaż.
Wersje silnikowe dostępne dla Dodge Magnum w tej generacji to:
- 2.7-litrowy V6: Była to najbardziej podstawowa opcja napędowa, oferowana głównie dla wersji SE. Silnik ten generował moc 190 KM i moment obrotowy wynoszący 257 Nm. Chociaż nie był to silnik o imponujących osiągach, oferował przyzwoitą oszczędność paliwa i był skierowany do klientów, którzy poszukiwali praktycznego kombi bez konieczności dużych wydatków na paliwo.
- 3.5-litrowy V6: Oferowany w średnich wersjach wyposażenia, takich jak SXT. Silnik ten rozwijał 250 KM i moment obrotowy 339 Nm, co zapewniało lepsze osiągi niż mniejszy V6. Był popularnym wyborem dla tych, którzy potrzebowali więcej mocy, ale nie chcieli sięgać po paliwożerne V8.
- 5.7-litrowy V8 HEMI: Silnik HEMI to legendarna jednostka napędowa, która oferowała 340 KM mocy i 529 Nm momentu obrotowego. Był to silnik dla entuzjastów mocnych aut, ale z wbudowaną technologią odłączania cylindrów, która pozwalała na oszczędność paliwa w trybie jazdy na niższym obciążeniu.
- 6.1-litrowy V8 HEMI: Najbardziej ekscytujący silnik w gamie, oferowany w wersji SRT-8. Generował 425 KM i 569 Nm momentu obrotowego. Ta wersja była stworzona dla tych, którzy szukali nie tylko praktyczności kombi, ale także prawdziwych sportowych osiągów.
Wszystkie wersje silnikowe były połączone z automatycznymi skrzyniami biegów. Standardem była 5-biegowa skrzynia automatyczna, która w połączeniu z dużym momentem obrotowym silników HEMI zapewniała płynne i szybkie przyspieszanie.
Wersje Specjalne:
- Dodge Magnum R/T: Wersja R/T była skierowana do kierowców, którzy chcieli cieszyć się mocą V8 HEMI, ale niekoniecznie potrzebowali ekstremalnych osiągów wersji SRT-8. R/T oferowała sportowe zawieszenie, skórzane fotele, oraz pakiet technologii zwiększających komfort i bezpieczeństwo. Była to wersja, która łączyła wygodę z mocą, co czyniło ją popularnym wyborem dla rodzin poszukujących mocnego, ale praktycznego samochodu.
- Dodge Magnum SRT-8: Najbardziej pożądana wersja Magnuma. SRT-8 oferował nie tylko potężny silnik V8 o mocy 425 KM, ale także zaawansowane technologie zwiększające osiągi, w tym sportowe zawieszenie i większe hamulce. Wewnątrz znajdowały się sportowe fotele, sportowa kierownica, a także unikalne detale wnętrza i nadwozia. SRT-8 wyróżniał się także wizualnie dzięki agresywnym liniom, większym kołom i unikalnym emblematom. Model ten był konkurencyjny na tle europejskich i japońskich sportowych kombi, co przyciągało entuzjastów sportowej jazdy.
Popularność i koniec produkcji
Dodge Magnum cieszył się umiarkowanym sukcesem w USA. Jego agresywny design i mocne silniki przyciągały wielu entuzjastów marki Dodge oraz miłośników motoryzacji, jednak rynek dla dużych kombi w USA malał. Wzrost popularności SUV-ów i crossoverów sprawił, że zainteresowanie Magnumem zaczęło spadać.
W 2008 roku produkcja Magnuma została zakończona, a jego miejsce w ofercie Dodge zajęły bardziej popularne modele, takie jak Dodge Journey i Dodge Durango.
